صرع یک اختلال عصبی مزمن است که با تشنج های مکرر مشخص می شود. این تشنج ها به دلیل فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز ایجاد می شوند. در حالی که صرع اغلب با تشنج همراه است، انواع مختلفی از تشنج وجود دارد که می تواند رخ دهد و همه آنها شامل از دست دادن هوشیاری نیستند. در این مقاله، علائم مختلف صرع و انواع مختلف تشنجی که ممکن است رخ دهد را بررسی خواهیم کرد.

علائم صرع

اولین علامت صرع تشنج های مکرر است. این تشنج ها می توانند از نظر شدت و علائمی که ایجاد می کنند بسیار متفاوت باشند. برخی از شایع ترین علائم صرع عبارتند از:

1. از دست دادن هوشیاری: این شاید شناخته شده ترین علامت صرع باشد. در برخی موارد، تشنج می تواند باعث از دست دادن هوشیاری فرد به طور کامل شود، که اغلب به عنوان تشنج "گرند مال" شناخته می شود. در طی این تشنج ها ممکن است فرد روی زمین بیفتد و دچار تشنج شود.
2. تغییر هوشیاری: همه تشنج ها باعث از دست دادن کامل هوشیاری نمی شوند. برخی از افراد مبتلا به صرع، تشنج های «پتیت مال» را تجربه می کنند که به عنوان تشنج غیبت نیز شناخته می شود. در طول این تشنج، ممکن است به نظر برسد که یک فرد به فضا خیره شده است یا ممکن است برای مدت کوتاهی مسیر اطراف خود را از دست بدهد.
3. حرکات کنترل نشده: برخی از تشنج ها می توانند باعث حرکات کنترل نشده مانند تکان، لرزش یا تشنج شوند. این حرکات می تواند هر قسمتی از بدن را تحت تاثیر قرار دهد، از یک اندام تا کل بدن.
4. اختلالات حسی: برخی از تشنج ها می توانند باعث ایجاد احساسات غیرعادی مانند گزگز، بی حسی یا حتی توهم شوند. این اختلالات حسی می تواند بسیار گیج کننده باشد و ممکن است باعث سردرگمی یا سرگردانی فرد شود.
5. تغییرات عاطفی: برخی از تشنج ها می توانند باعث تغییر در احساسات یا رفتار شوند. فرد ممکن است بسیار آشفته یا ناراحت شود، یا ممکن است تغییر ناگهانی در خلق و خوی خود را تجربه کند.

انواع تشنج

انواع مختلفی از تشنج وجود دارد که می تواند در افراد مبتلا به صرع رخ دهد. برخی از رایج ترین انواع عبارتند از:

1. تشنج عمومی: این تشنج ها هر دو طرف مغز را تحت تاثیر قرار می دهند و می توانند طیفی از علائم، از از دست دادن هوشیاری تا تشنج را ایجاد کنند. انواع مختلفی از تشنج عمومی وجود دارد، از جمله تشنج تونیک-کلونیک (همچنین به عنوان تشنج بزرگ مال شناخته می شود)، تشنج آتونیک و تشنج میوکلونیک.
2. تشنج های جزئی: این تشنج ها تنها یک قسمت از مغز را درگیر می کنند و بسته به قسمتی از مغز که درگیر شده است، می توانند علائم مختلفی ایجاد کنند. دو نوع اصلی تشنج جزئی وجود دارد: تشنج جزئی ساده و تشنج جزئی پیچیده. تشنج های جزئی ساده باعث از دست دادن هوشیاری نمی شوند، در حالی که تشنج های جزئی پیچیده باعث از دست دادن هوشیاری نمی شوند.
3. تشنج غیبت: این تشنج ها که به عنوان تشنج پتی مال نیز شناخته می شوند، با از دست دادن مختصر هوشیاری یا طلسم خیره شدن مشخص می شوند. آنها بیشتر در کودکان دیده می شوند.
4. تشنج تونیک: این تشنج ها باعث سفت شدن ناگهانی ماهیچه ها می شود که می تواند باعث زمین خوردن فرد شود. آنها اغلب در افراد مبتلا به نوعی صرع به نام سندرم لنوکس-گاستوت دیده می شوند.
5. تشنج آتونیک: این تشنج ها باعث از دست دادن ناگهانی تون عضلانی می شود که می تواند باعث افتادن یا افتادن فرد روی زمین شود. آنها اغلب در افراد مبتلا به سندرم Lennox-Gastaut دیده می شوند.
6. تشنج میوکلونیک: این تشنج ها باعث تکان یا انقباضات ناگهانی و مختصر عضلانی می شود. آنها می توانند در افراد در هر سنی رخ دهند.
7. تشنج کلونیک: این تشنج ها باعث ایجاد حرکات تکان دهنده مکرر می شود. آنها اغلب در افراد مبتلا به سندرم Lennox-Gastaut دیده می شوند.

تشخیص و درمان

تشخیص صرع معمولاً شامل ترکیبی از تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی، و آزمایش‌های تشخیصی مانند نوار مغزی (EEG) یا مطالعات تصویربرداری است. درمان صرع معمولاً شامل دارو است، اگرچه در برخی موارد ممکن است جراحی لازم باشد. هدف از درمان کنترل تشنج و بهبود کیفیت زندگی فرد است.

در نتیجه، صرع یک اختلال عصبی پیچیده است که با تشنج های مکرر مشخص می شود. این تشنج ها می توانند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کنند، از از دست دادن هوشیاری گرفته تا حرکات کنترل نشده تا اختلالات حسی. انواع مختلفی از تشنج وجود دارد که می تواند رخ دهد و هر نوع می تواند علائم متفاوتی ایجاد کند. تشخیص و درمان صرع معمولاً شامل ترکیبی از تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های تشخیصی و همچنین دارو یا جراحی برای کنترل تشنج است.
منبع مطلب مجله پزشکی سلامتی زندگی سبز می باشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: